AND NOW, IT'S MY TURN TO APOLOGISE! ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

Time to practice what I preach dear readers. Here's an apology from myself to a fellow blogger, unsolicited but richly deserved, and in the manner in which I think it ought to be done.


In my ongoing search for the source of the Weisbrot hoax I have written to a number of Greek bloggers. I have asked everyone posting the fake 'interview' to make the necessary corrections and persisted where necessary. I've also been in touch with Weisbrot's associates to ensure the quotes were not authentic and have on occasion pointed out persistent offenders to them. They have done likewise on occasion

Over the course of this work I came upon this post by Olympia, dated Feb 2010, which I thought to be the source of the hoax. It certainly contains the oldest reference to part of the hoax' text so I felt the evidence was compelling. As it turns out, Olympia never directly attributed the subsequently misused quotes to Mark Weisbrot. These were originally attributed to an anonymous interviewee, refered to by the salutation 'Professor'. Olympia explains in this post that the interviewee was an ex-VP of the IMF who wished to remain anonymous for obvious reasons. Ιt is clear there has been no misattribution.

I think at this point I owe an apology to Olympia as my email clearly accused them of misattributing statements to Mark Weisbrot. They did not. While my accusations were made in good faith they were nonetheless false.

In fact, Olympia attributed to Weisbrot a document he did write and which can be found here. While parts of this are obliquely referenced in the hoax, it was largely ignored by the subsequent hoaxers.

The problem is that, when read in sequence as they appear on this summary post entitled "The IMF and how to 'crush' it", Olympia's posts of a) the IMF ex-VP interview and b) the Weisbrot document appear to be a single post accentuated by a bold heading (Olympia has since rectified this). The original text flowed from the statements of an anonymous man addressed as 'Professor' to the writings of a named academic, with no explanation that there are two different people being cited. This has now been clarified. The references to the 'Professor', and an except from the ex-IMF VP interview are cited again directly below the Weisbrot article, which adds to the confusion.

Understandably Olympia wrote two separate blog posts and therefore did not see a need to offer any clarification or point out that the 'Professor' and Weisbrot are not the same person. Readers were not originally meant to see the two in sequence. Readers, however, including myself, actually saw them as one post in the summary and in that sense the blog seemed to imply that Weisbrot was the 'Professor' cited in the 'interview'. This discrepancy, which has now been repaired, also explains the subsequent hoax' bizarre shift from interview to article which should have pointed it out to bloggers as an obvious forgery.

Olympia did not help their case much when they posted a strongly worded message denouncing those who had sought to "slander, question and demonise" their original post, which they now also referred to as the Weisbrot "interview". Since Olympia is adamant that they have reproduced an article rather than an interview, I suspect this was a kind of electronic slip of the tongue, as by this time the hoax was generally referred to as the Weisbrot 'interview'. However to a casual reader it would again appear as though Olympia had claimed to be reproducing an interview with Weisbrot. Now that is unhelpful.

I know from the work of Diagoras and from the perpetrators' own admission that Olympia's text was then lifted by i-reporter.gr (who have apologised in a satisfactory fashion here) and merged with another article by a Greek journalist, then published as one text. I am agnostic as to why and how this occured. While the article has now been removed at my insistence, a cached version can be read here. The combined text then went underground and was processed further before circulating via email over the summer of 2010. I date the final version of the hoax to May 2010 here. What was added during this time were mostly exhortations to paralysing strikes, violence, political trials and bizarre misinterpretations of Swiss monetary interventions. It is the former that make the hoax so incredibly offensive. So even if misattribution had taken place earlier, it would be of only minor importance.

I must make it clear that while Olympia's posts do describe violent protests in Argentina, and speak of the protesters in sympathetic terms, they do not include any exhortations to violence or strikes or suspension of the rule of law whatsoever. In the summary blog's title, "The IMF and how to 'crush' it" is written in a way that implies only metaphorical use of force.

Again, I feel the need to apologise to Olympia for my accusations. I have also corrected my original 'Lies, damn lies' post to reflect the real course of events more accurately. Olympia deduces from this same course of events that some agents provocateurs, allied perhaps to the Government, are trying to discredit the Greek blogosphere. I cannot know this for sure but it is not unlikely. Certainly, there is enough in this instance to make one suspicious, including the interventions of i-reporter.gr and of course the anonymous emailers of the summer of 2010. In the absence of hard evidence I can only resort to Hanlon's Razor (H/T Zirzirikos): never attribute to malice that which is adequately explained by stupidity.

'Olympia' have made it clear in our conversations that they do not consider me to be an agent provocateur, and have had other kind words for me besides, which I truly appreciate.

However, I also believe that the Greek blogosphere is mainly discredited by the substantial numbers of people in it that a) create forged documents and hoaxes b) report things they know to be false or c) report things without caring whether they are false. These need not be agents provocateurs, simply MUPPETS. Some responsibility also lies with those of the blogosphere's readers who do not take the time to critically appraise what they read. These attitudes need to be tackled.

Finally, I believe that debunking the hoax in its final version is extremely important. These are difficult times for Greece and exhortations to violence that might once have fallen on deaf ears might now find an eager audience. Some people I have come across on the blogosphere see this as collaborating with an occupation government; I wish these people a happy civil war but cannot discuss much else with them. I believe instead that it is possible to change things for the better without violence; one such example can be found here.

Αγαπητοί αναγνώστες, ήρθε η ώρα να κάνω κι εγώ ο ίδιος αυτά που απαιτώ από τους άλλους. Στο ακόλουθο μήνυμα ζητώ συγγνώμη από έναν/μία συνάδελφο blogger, την οποία δεν απαίτησε αλλά αξίζει και με το παραπάνω. Το κάνω δε με τον τρόπο που νομίζω ότι πρέπει να γίνεται.

Στη συνεχιζόμενη προσπάθειά μου να ανακαλύψω την πηγή της πλαστής «συνέντευξης» Weisbrot έχω έρθει σε επαφή με πολλούς Έλληνες bloggers. Από κάθε έναν που είχε αναρτήσει την πλαστή «συνέντευξη» ζήτησα να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις και επέμεινα όπου ήταν αναγκαίο. Ήρθα επίσης σε επαφή με τους συνεργάτες του Weisbrot για να βεβαιωθώ ότι οι φράσεις που του αποδίδονταν δεν ήταν αυθεντικές και τους υπέδειξα κατά καιρούς τους πιο επίμονους πλαστογράφους. Κι αυτοί με τη σειρά τους έκαναν ορισμένες φορές το ίδιο με εμένα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας οδηγήθηκα σε αυτή την καταχώριση από τον ιστότοπο Ολυμπία, η οποία έγινε το Φεβρουάριο του 2010, και την οποία εξέλαβα ως την πηγή της πλαστής είδησης. Περιέχει εν πάσει περιπτώσει τις παλαιότερες αναφορές σε κάποια μέρη του πλαστού κειμένου και γι’ αυτό το λόγο έκρινα ότι είχα στα χέρια μου επαρκείς αποδείξεις. Καθώς προέκυψε όμως, η "Ολυμπία" ουδέποτε απέδωσε απευθείας στον Weisbrot τις δηλώσεις που έκτοτε έχουν (κακώς) ανακυκλωθεί από πολλούς. Τις απέδωσε, όπως εξηγεί εδώ, σε έναν ανώνυμο συνεντευξιαζόμενο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι πρώην αντιπρόεδρος του ΔΝΤ και ο οποίος επιθυμούσε να παραμείνει ανώνυμος για προφανείς λόγους. Όπως κι αν έχει το πράγμα είναι σαφές ότι οι δηλώσεις δεν αποδόθηκαν στον Weisbrot ούτε σε κανένα άλλο συγκεκριμένο επώνυμο πρόσωπο.

Σε αυτό το σημείο κρίνω ότι χρωστώ μια συγγνώμη στην "Ολυμπία" καθώς το email μου περιείχε σαφώς την κατηγορία της πλαστοπροσωπίας. Δεν στοιχειοθετείται τέτοια με κανέναν τρόπο, και μολονότι διατύπωσα την κατηγορία αυτή καλή τη πίστη, εντούτοις δεν αληθεύει.

Μάλιστα, η "Ολυμπία" απέδωσε στον Weisbrot ένα άρθρο το οποίο όντως έγραψε και το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ. Μολονότι ψήγματα αυτού του κειμένου αναφέρονται πλαγίως στο πλαστό κείμενο που ακολούθησε, οι πλαστογράφοι αγνόησαν το μεγαλύτερό του μέρος.

Το πρόβλημα είναι ότι, αν διάβαζε κανείς τα δύο κείμενα στη σειρά και με τον τρόπο που εμφανίζονταν στην περιληπτική καταχώρηση με τίτλο «Το ΔΝΤ και πώς να το «τσακίσουμε»» τα δύο κείμενα με α) τη συνέντευξη του πρώην Αντιπροέδρου του ΔΝΤ και β) το άρθρο Weisbrot φαίνονταν να είναι ένα ενιαίο κείμενο που χάριν έμφασης διακόπτεται από μια επικεφαλίδα (στο μεταξύ η Ολυμπία έχει αποκαταστήσει αυτό το πρόβλημα). Το πρωτότυπο κείμενο περνά από τις δηλώσεις ενός ανώνυμου άνδρα που προσφωνείται ως ‘Καθηγητής’ στο γραπτό ενός επώνυμου ακαδημαϊκού χωρίς να εξηγείται ότι αυτοί οι δύο είναι ξεχωριστά πρόσωπα, πράγμα το οποίο έχει πλέον διορθωθεί. Οι αναφορές στον κ. ‘Καθηγητή’ δε επανέρχονται αμέσως μετά το τέλος του κειμένου του Weisbrot με αποτέλεσμα να εντείνεται η σύγχηση.

Προφανώς η "Ολυμπία" συνέταξε δύο ξεχωριστά κείμενα και ως εκ τούτου δεν είχε λόγο να κάνει καμμία διευκρίνηση ούτε να εξηγήσει ότι ο ‘Καθηγητής’ και ο Weisbrot ήταν δυο διαφορετικά πρόσωπα. Σκοπός της δεν ήταν οι αναγνώστες να δουν τα δυο κείμενα στη σειρά. Εντούτοις αναγνώστες όπως εγώ τις είδαν ως μία καταχώρηση στην περίληψη, και υπό αυτή την έννοια το ιστολόγιο φάνηκε να υπαινίσσεται ότι ο Weisbrot ήταν ο ‘Καθηγητής’ που έδωσε τη συνέντευξη. Αυτή η παραφωνία, που έχει πλέον διορθωθεί, εξηγεί και το γιατί το πλαστό κείμενο περνά χωρίς λόγο από τη μορφή της συνέντευξης σε αυτή ενός άρθρου. Αυτή η ιδιαιτερότητα θα έπρεπε να είχε βάλει σε σοβαρές υποψίες τους διάφορους bloggers σχετικά με την αυθεντικότητα του κειμένου.

Η "Ολυμπία" με τη σειρά της ενέτεινε επιπλέον τη σύγχυση δημοσιεύοντας ένα μήνυμα στο οποίο καταφέρεται με αυστηρούς χαρακτηρισμούς κατά όσων προσπαθούσαν να "συκοφαντήσουν, αμφισβητήσουν και δαιμονοποιήσουν" τη "συνέντευξη" που πρώτη αυτή δημοσίευσε. Εφόσον η "Ολυμπία", όπως διευκρίνισε, δημοσίευσε μόνο ένα άρθρο και όχι μια συνέντευξη, φαντάζομαι ότι πρόκειται για σφάλμα εκ παραδρομής, καθώς στο πλαστό κείμενο είχε ήδη αποδοθεί ευρέως η ονομασία "συνέντευξη Weisbrot". Ένας περαστικός αναγνώστης όμως δεν θα μπορούσε παρά να συμπεράνει ότι η "Ολυμπία" ισχυρίζεται ότι έχει αναδημοσιεύσει μια συνέντευξη. Αυτό κι αν προκαλεί σύγχυση.

Γνωρίζω πλέον χάρη στην εξαιρετική δουλειά του Διαγόρα αλλά και χάρη στην ομολογία των υπευθύνων ότι το κείμενο της Ολυμπίας το ξεσήκωσε το i-reporter.gr (το οποίο και ζήτησε συγγνώμη με ικανοποιητικό τρόπο εδώ) και αφού το συνένωσε με ένα άλλο άρθρο Έλληνα δημοσιογράφου, τα εξέδωσε ως ένα ενιαίο κείμενο. Μολονότι το πρωτότυπο κατέβηκε μετά από αίτημά μου, μια εκδοχή του αποθηκευμένη από τη Google βρίσκεται εδώ. Το ενιαίο κείμενο έπειτα πέρασε στην ιδιωτική σφαίρα όπου και υπέστη περαιτέρω επεξεργασία προτού κυκλοφορήσει μέσω email το καλοκαίρι του 2010. Χρονολογώ την τελική εκδοχή του κειμένου-απάτη προς τον Μάιο του 2010 (και εξηγώ γιατί εδώ). Σε αυτό το διάστημα προσετέθησαν αρκετά στοιχεία, κυρίως προτροπές σε παραλυτικές απεργίες, χρήση βίας, δίκες πολιτικών με συνοπτικές διαδικασίες και παράξενες εικασίες που προέκυπταν από την παρεξήγηση των επεμβάσεων της Ελβετικής Κεντρικής Τράπεζας στις χρηματαγορές. Τα πρώτα από τα παραπάνω είναι που καθιστούν τόσο οχληρό το κείμενο-απάτη. Έτσι, ακόμη και αν πριν από αυτές τις αλλαγές είχε όντως υπάρξει πλαστοπροσωπία, θα ήταν μικρής σημασίας.

Οφείλω να επισημάνω ότι μολονότι οι καταχωρήσεις της "Ολυμπίας" αναφέρονται όντως σε βίαιες διαμαρτυρίες στην Αργεντινή, και μιλούν με συμπάθεια για τους διαδηλωτές, εντούτοις δεν περιέχουν καμμία προτροπή στη χρήση βίας, σε απεργίες, ή στην κατάλυση του κράτους δικαίου. Στον τίτλο της περίληψη , η φράση «Το ΔΝΤ και πώς να το «τσακίσουμε» είναι γραμμένη με τρόπο τέτοιο ώστε να υπαινίσσεται μόνο μεταφορικά τη χρήση βίας.

Και πάλι νοιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη από την "Ολυμπία για τις κατηγορίες που της απήγγειλα. Διόρθωσα επίσης το αρχικό μου κείμενο με τίτλο «Lies, Damn Lies» ώστε να αντικατοπτρίζει ακριβέστερα την πραγματική ροή των γεγονότων. Η "Ολυμπία" συμπεραίνει από αυτήν ότι κάποιοι προβοκάτορες, ίσως προσκείμενοι στην Κυβέρνηση, προσπαθούν να πλήξουν την αξιοπιστία της Ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Αυτό δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά δεν είναι απίθανο. Εν προκειμένω υπάρχουν αρκετά στοιχεία που θα μπορούσαν να εγείρουν υποψίες, μεταξύ των οποίων και οι επεμβάσεις του i-reporter.gr αλλά βέβαια και η δράση των ανώνυμων αποστολέων email το καλοκαίρι του 2010. Χωρίς απτές αποδείξεις δυστυχώς δεν μπορώ παρά να βασιστώ στον κανόνα, γνωστό και ως το «Ξυράφι του Hanlon» (του οποίου την ύπαρξη γνωρίζω χάρη στον Zirzirikos) και ο οποίος λέει: ποτέ μην αποδίδεις σε κακία ό,τι μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς από τη βλακεία.

Η "Ολυμπία" έχει καταστήσει σαφές στις μεταξύ μας συνομιλίες ότι δεν με θεωρεί προβοκάτορα, και είχε επιπλέον αρκετά καλά λόγια να πει για μένα, για τα οποία είμαι ευγνώμων. Ωστόσο, πιστεύω ότι η αξιοπιστία της Ελληνικής μπλογκόσφαιρας πλήττεται κατά κύριο λόγο από το μεγάλο πλήθως των μελών της που α) πλαστογραφούν κείμενα και διαδίδουν απάτες β) δημοσιεύουν εν γνώσει τους ψεύδη ή γ) δημοσιεύουν πράγματα χωρίς να τους ενδιαφέρει αν αληθεύουν ή όχι. 

Αυτοί δεν είναι αναγκαίο να είναι προβοκάτορες, απλά ΜΠΕΤΟΒΛΑΚΕΣ . Δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι αναγνώστες εκείνοι της μπλογκόσφαιρας που δεν φροντίζουν να αφιερώσουν λίγο χρόνο ώστε να αξιολογίσουν με κριτική διάθεση τα όσα διαβάζουν. Τέτοιοες νοοτροπίες πρέπει να αμβισβητούνται.

Τέλος, πιστεύω ότι το να διαψεύδει κανείς το κείμενο-απάτη στην τελική του μορφή εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντικό. Διανύουμε δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα και προτροπές στη χρήση βίας που άλλοτε δεν θα τους έδινε κανείς σημασία μπορεί τώρα να βρούν ένα πρόθυμο ακροατήριο. Ορισμένα άτομα που έχω γνωρίσει στη μπλογκόσφαιρα βλέπουν τέτοιου είδους διαψεύσεις ούτε λίγο ούτε πολύ ως συνεργασία με μια κατοχική κυβέρνηση. Σε αυτούς τους ανθρώπους εύχομαι καλό εμφύλιο, αλλά δεν έχω τίποτε παραπάνω να συζητήσω μαζί τους. Αντ’ αυτού πιστεύω ότι είναι δυνατόν η κατάσταση να βελτιωθεί χωρίς τη χρήση βίας. Ένα παράδειγμα τέτοιων μέσων παρατίθεται εδώ.

UPDATE: I'm making so many typos these days - must be from reading Tromaktiko.