Εγώ πάλι, είδα ανάγλυφη την ανικανότητα της τουητερόσφαιρας της Ελλάδας να διαχωρίσει ένα περίπλοκο ζήτημα στα επιμέρους απλούστερα ζητήματα από τα οποία αποτελείται. Στην περίπτωση της Παπαχρήστου, τουλάχιστο δέκα διαφορετικά ζητήματα κακοποιήθηκαν ομαδικά και μέχρι θανάτου.
Ζήτημα 1ο: Είναι σωστό να αποκλείεται από τους Ολυμπιακούς ένας αθλητής που υποστηρίζει ένα ρατσιστικό κόμμα ή κίνημα;
Ας αφήσουμε για την ώρα στην άκρη το αν είναι ή όχι ρατσίστρια η Παπαχρήστου. Θα το εξετάσουμε στη συνέχεια. Ας δούμε πρώτα μια γενική περίπτωση στην οποία ο αθλητής υποστηρίζει ένα ρατσιστικό κόμμα ή κίνημα.
Ακούω από αρκετούς ότι συνιστά καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου το να ποινικοποιείται μέσω του αποκλεισμού από τους Ολυμπιακούς ο ρατσιστικός λόγος, πολλώ δε μάλλον η ελαφρά ρατσιστική σκέψη. Η βασική μου ένσταση είναι ότι η συμμετοχή στο Ολυμπιακό Κίνημα δεν είναι υποχρεωτική. Μπορείς να είσαι ένας επιτυχημένος πρωταθλητής σε οποιοδήποτε αγώνισμα, με τα ρεκόρ σου και με τα πάντα σου, χωρίς να πας ποτέ στους Ολυμπιακούς.
Υπάρχουν και ορισμένοι που θα ισχυριστούν ότι οι αγώνες δεν ανήκουν στη ΔΟΕ για να τους επιβάλλει όποια ιδεολογία θέλει, αλλά στον κόσμο, ή, ακόμη πιο ακραία, στην Ελλάδα. Θα ήταν καλό να συμπληρώσουν το ημιτελές τους επιχείρημα με τη φράση ‘κι εμάς ο ρατσισμός δεν μας πειράζει’ για να ξέρουμε όλοι τι σόι άνθρωποι είναι.
Ζήτημα 2ο: Έπρεπε να αποσυρθεί η Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς εξαιτίας του tweet;
Ζήτημα 3: Είναι η Παπαχρήστου υποστηρίκτρια ενός κινήματος που ασπάζεται το ρατσισμό;
Ζήτημα 4ο: Ασπάζεται η ΧΑ το ρατσισμό;
Με δουλεύετε;
Ζήτημα 5ο: Μπορεί να αποφασίζεται η απόσυρση ενός αθλητή/τριας που αποδεδειγμένα υποστηρίζει ένα ρατσιστικό κόμμα/κίνημα με συνοπτικές διαδικασίες;
Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι, η παρατυπία δεν αθωώνει κανέναν. Απλά καθιστά ένοχη την Ελληνική Επιτροπή για το σφάλμα της και καθιστά την απόσυρση της Παπαχρήστου άκυρη – βέβαια επειδή δεν μπορούμε να προδικάσουμε την έκβαση μιας σωστής πειθαρχικής διαδικασίας, ούτε το πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί, το σωστό θα ήταν η ΔΟΕ να γνωμοδοτήσει για το αν πρέπει ή όχι να επιτραπεί στην αθλήτρια να συμμετάσχει όσο κρίνεται η υπόθεσή της. Κατά τη γνώμη μου, στο μεταξύ θα έπρεπε τυπικά να θεωρηθεί αθώα και να της επιτραπεί να αγωνιστεί – κι αν τυχόν κέρδιζε οποιοδήποτε μετάλλιο αυτό να της αφαιρείτο σε περίπτωση που οι σωστές διαδικασίες έβρισκαν ότι είναι τελικά υποστηρίκτρια της ΧΑ.
Ζήτημα 6ο: Δεν είναι υποκρισία το να σε ενοχλεί η συμμετοχή μιας αθλήτριας που στηρίζει τη ΧΑ στους Ολυμπιακούς όταν η ίδια η ΧΑ βρίσκεται στη Βουλή;
Όχι. Με ενοχλεί περισσότερο η παρουσία της ΧΑ στη Βουλή. Το ότι δεν είμαι κάθε μέρα στημένος έξω από τη βουλή με πλακάτ για να μην τους αφήσω να μπουν μέσα δεν μου αφαιρεί το δικαίωμα να καταδικάζω την παρουσία τους.
Γενικότερα όμως, αν κατηγορούμε τον καθένα που εκφράζει μια γνώμη κατά της ΧΑ και των υποστηρικτών της γιατί δεν είναι τόσο στρατευμένοι αντιφασίστες όσο εμείς, κακό του κεφαλιού μας κάνουμε. Όπως ο χαμηλής έντασης ρατσισμός των πολλών έχει κάνει τη χώρα μας τόσο ανεκτική στο ρατσισμό, έτσι και η χαμηλής έντασης αντίδραση των πολλών θα μειώσει σταδιακά την ανοχή στο ρατσισμό. Είναι πολύ λυπηρό προκειμένου να μη χάσουν μερικοί τα σκήπτρα του ‘πιο προχώ της παρέας’ να κατακρίνουν τον κακομοίρη που τόλμησε να καταδικάσει ένα δημόσιο πρόσωπο ύποπτο για ρατσιστική ιδεολογία. Αύριο θα αναρωτιούνται πού είναι όλοι, όταν μόνοι τους τα βάζουν με τους ΧΑίτες στο Twitter, ή στο δρόμο. Θα είναι εκεί που τους έστειλες ρε Σούπερ Γκούφι του αντιφασισμού. Σπίτια τους, εκεί όπου μπορεί κάποιος να πει τη λέξη ‘αράπης’ που τους ενοχλεί, αλλά τουλάχιστον δεν τους τη λέει με το που ανοίξουν το στόμα τους. ΒΛΑΚΑ.
Και για να τελειώνουμε. Υποκρισία και αρρώστια είναι το να μην υιοθετείς μια θέση με την οποία ενδόμυχα συμφωνείς, για να μη φανείς να συμφωνείς με ανθρώπους που αντιπαθείς. Είναι το να καταδικάζεις το ρατσισμό, αρκεί να μη σε προλάβουν κάποιοι άλλοι με τους οποίους δεν συμφωνείς ιδεολογικά σε άλλα θέματα.
Όχι. Η ΔΟΕ και οι χορηγοί των αγώνων στη χειρότερη περίπτωση κόπτονται για το ρατσισμό στους Αγώνες επειδή νομίζουν ότι κοπτόμεθα εμείς. Να το εξηγήσω.
Ας υποθέσουμε ότι η ΔΟΕ όντως δεν έχει πρόβλημα με το ρατσισμό. Όπως είδαμε παραπάνω, η πολιτική της κατά του ρατσισμού είναι συνεπής, ακόμη και με οικονομικό κόστος ενίοτε. Αυτό συμβαίνει γιατί η ΔΟΕ γνωρίζει ότι οι αγώνες υπάρχουν και είναι τόσο δημοφιλείς γιατί οι θεατές τους θεωρούν ξεχωριστούς για κάποιο λόγο. Το ίδιο γνωρίζουν και οι χορηγοί. Αμφότεροι γνωρίζουν ότι οι θεατές θεωρούν το ρατσισμό ασύμβατο με τους αγώνες, οι οποίοι στη λαϊκή φαντασία ταπείνωσαν και αυτή τη ναζιστική τότε Γερμανία το ‘36, καταρρίπτοντας τις θεωρίες των Ναζί περί φυλετικής ανωτερότητας. Άρα προκειμένου να διατηρήσει το κύρος των αγώνων η ΔΟΕ δεν ανέχεται το ρατσισμό.
Η ΔΟΕ δεν ανέχεται επίσης κι άλλα ανάρμοστα πράγματα, όπως το ντόπιγκ, ειδάλλως Θάνου και Κεντέρης θα είχαν υποστεί ένα ατύχημα λιγότερο και θα ήταν ακόμη εθνικοί ήρωες. Βεβαίως το ότι οι ντοπαδόροι είναι πάντα ένα βήμα μπροστά όντως είναι άσχημο, αλλά όχι πιο ενοχοποιητικό για τη ΔΟΕ από το γεγονός ότι οι κατασκευαστές ιών βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από τους κατασκευαστές antivirus.
Ζήτημα 8ο: Δεν έχει σημασία το ότι ζήτησε συγγνώμη η κοπέλα;
Η αλήθεια είναι ότι αν ήμουν στη θέση της και έβλεπα οι κόποι τόσων χρόνων να χάνονται επειδή θεωρούμαι ρατσιστής, θα έλεγα ό,τιδήποτε θεωρούσα ότι μπορεί να με βοηθήσει να βγω λάδι. Αλήθεια, ψέμματα, ποιος χέζεται. Οι πρωταθλητές του στίβου ζουν ούτως ή άλλως μια αφύσικη ζωή απόλυτα θυσιασμένη στην καλώς ή κακώς νοούμενη φιλοδοξία τους. Σε ένα ψεματάκι θα κολλήσουν; Εξάλλου καθώς σπάνια κανείς θεωρεί τον εαυτό του ρατσιστή και προφανώς η κοπελιά δεν θεωρεί τη ΧΑ μια επικίνδυνη ρατσιστική οργάνωση, είναι πιθανόν και να μην κατανοεί το λόγο της αποπομπής της. Δεν βοηθά και το γεγονός ότι όλοι μιλούν για το ατυχές tweet και όχι τη σχέση της με τη ΧΑ. Και όχι, η συγγνώμη δεν αναιρεί τη συμπάθειά της προς τη ΧΑ.
Δεν είναι άχρηστη η συγγνώμη. Είναι χρήσιμο για όσους νέους θεωρούν ινδάλματα αυτούς τους αθλητές να βλέπουν ότι όταν κατηγορούνται για ρατσισμό απαντούν τουλάχιστον με συντριβή, και δεν λένε, όπως ο μέσος Ελληνάρας, ‘ρατσισμός ρε είναι να αγαπάς την πατρίδα σου; / είμαι ρατσιστής επειδή δεν μου αρέσει που έχει μαζευτεί στο Κέντρο ο κάθε εγκληματίας και το κάθε απόβρασμα;’
Ζήτημα 9ο: Δεν παραείναι αυστηρή η τιμωρία για έναν νέο άνθρωπο που έχει κάνει τόσες θυσίες;
Όχι, είναι πάνω κάτω η προβλεπόμενη (δείτε links παραπάνω). Αν το πρόβλημα ήταν το tweet ή κάποια άλλη συμπεριφορά, θα έπρεπε να είχε δοθεί όπως προβλέπεται μια προειδοποίηση (όπως είπα βέβαια, αν το πρόβλημα ήταν το tweet και μόνο, η κοπέλα θα έπρεπε να είναι στους Ολυμπιακούς). Αν όμως υπάρχει θέμα συστηματικής ιδεολογικής κατεύθυνσης, τότε τι να σου κάνει η προειδοποίηση; Δεν προλαβαίνεις να φτιάξεις από τη μια στιγμή στην άλλη.
Από την άλλη, τα περί θυσιών είναι άνευ ουσίας. Οι θυσίες αποδεικνύουν πόσο επιθυμεί η κοπέλα μια διάκριση απέναντι στους καλύτερους αθλητές και μπροστά σε ένα τεράστιο κοινό. Από μόνες τους δεν της προσδίδουν καμμία ιδιαίτερη ηθική ή άλλη αξία, πέρα από τη μη αμελητέα αξία που έχει κάθε καλός αθλητής. Δεν δημιουργούν όμως καμμία υποχρέωση σε κανέναν απέναντί της. Σκεφτείτε απλά ότι από πίσω της είναι μια ατελείωτη ουρά από άλλες κοπέλες που έχουν κάνει παρόμοιες θυσίες και δεν τους δόθηκε η ευκαιρία των Ολυμπιακών, την οποία μπορεί να άξιζαν περισσότερο. Το μόνο που είναι κρίμα είναι αν δεν αντικατασταθεί από κάποια άλλη αθλήτρια.
Όσο για το γεγονός ότι η αθλήτρια είναι νέα, ας είμαστε ρεαλιστές. Όλοι οι αθλητές σχεδόν είναι νέοι στους Ολυμπιακούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα του ανθρώπινου σώματος. Δεν υπάρχουν 40άρηδες πρωταθλητές δρομείς ταχύτητας, ούτε κολυμβητές, ούτε άλτες. Οι ορμόνες τους (και ενίοτε άλλες που δεν είναι 100% δικές τους) βράζουν. Μια μαλακία θα την πουν. Κανένα πρόβλημα. Από την άλλη όμως είναι και δυνάμει ινδάλματα και καλώς ή κακώς μας εκπροσωπούν στον έξω κόσμο. Την ζωή ενός κανονικού παιδιού, εφήβου, νέου, δεν την έχουν ζήσει και σε μεγάλο βαθμό – την έχουν θυσιάσει για να ανέβουν στην κορυφή του αγωνίσματός τους. Γιατί όχι και τη σοσιαλμηντικαή μαλακία μαζί της;
Ζήτημα 10ο: Δεν είναι όλα αυτά μια ένδειξη υπερβάλλουσας political correctness;
Στην Ελλάδα; Στη χώρα όπου δεν υπάρχει σχεδόν κανένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος στη δημόσια ζωή και είναι συνήθης τακτική για να θιγεί ένας πολιτικός αντίπαλος το να διασπείρονται φήμες ότι είναι ομοφυλόφιλος; Στη χώρα όπου το 7% βγάζει βουλευτές που τραγουδούν 'Γαμώ την Άννα Φρανκ;' Όπου ο μισός πληθυσμός χειροκροτούσε και ζητωκραύγαζε όταν έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι; Όπου εκατομμύρια βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας να μην αλλάξουν οι πληροφορίες που ζητά το κράτος να αναγράφονται στις ταυτότητες; Όπου θεωρείται σοβαρό σύνθημα το 'Να καεί, να καεί / το μπουρδέλο η Βουλή', ή ΄παλαιότερα το 'Είναι ψωλού / η γυναίκα του ξανθού / και δεν μπορεί / να κάνει ένα παιδί.';
Η πολλή πολιτική ορθότητα μας μάρανε.
Νομίζω ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα ξεκινά από το γεγονός ότι δίνουμε πολύ σημασία στο τι λένε και κάνουνε οι αθλητές.
ReplyDeleteΟι περισσότεροι είναι αγράμματα παιδάκια που καλλιεργούν μόνο το σώμα τους και καθόλου το πνεύμα, άρα τέτοιές συμπεριφορές είναι απολύτως φυσιολογικές από μέρους τους.
Racism is not associated to lack of education but to lack of culture and often to inferiority syndromes and fears.
DeleteΜόλις βρήκα το ιστολόγιο τυχαία. Μπράβο για αυτήν την ανάλυση, αντικατροπτίζει σε σχεδόν απόλυτο βαθμό αυτά που προσπάθησα να πω και εγώ με αποσπασματικά σχόλια εδώ.
ReplyDeletehttp://anamorfosis.net/blog/?p=8365
Είναι ωραίο να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος.
Αν και είμαι πεπεισμένος πως η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι δομημένη στη λογική του "εγω ρωτάω-εγώ απαντάω" θα αποτολμήσω να διατυπώσω ενα "11ο Ζήτημα ",κατατοπίσεως.Αν και υποθέτοντας,οτι η σειρά διαδοχής των "ζητημάτων",ακολουθεί μια αξιακή αλληλουχία,θα ονόμαζα το ζητημά μου μάλλον τριτοδεύτερο,αν όχι πρωτο,
ReplyDelete(...and it goes like this...)
:Είναι πολιτικά ορθό/δημοκρατικό/righteous/τσακνορικό/θεσμικό/λεβέντικο/you name it, να εφαρμόζεται μια οποιαδήποτε πειθαρχικη/τιμωριτική πολιτική διάκρισης & αποκλεισμού ενός ατόμου απο μια διαδικασία,στηριζόμενη στην αξιολόγηση δεδηλωμένων (πολιτικών,θρησκευτικών,σεξουαλικών αθλητικών)πεποιθήσεων του,ανεξάρτητα απο τους κανόνες και το πλαίσιο που ορίζει η συγκεκριμένη διαδικασία?
Γνωρίζω,a priori,πως δεν υπάρχει εύκολη απάντηση.Υπάρχει όμως εύκολη υπεκφυγή:"-Εξαρτάται".
Π.χ δε θα τοποθετούσες εναν ιερέα του σατανισμού ως υπεύθυνο εκδρομών ενός βρεφονηπιακού σταθμού,ούτε μια ερμηνεύτρια ψυχαγωγικού κέντρου στην Ε.Ο. στη καρέκλα του υπουργό πολιτισμού.
Όμως,είναι στις λεπτές αποχρώσεις του γκρίζου οπου προκύπτουν τα προβλήματα και οι παρεξηγήσεις και που ο αντίστροφος ρατσισμός καταλήγει να παγιώνεται ως κανονικός ρατσισμός.
Δε θα επεκταθώ περισσότερο,προς το παρόν εκτός κι αν μου ζητηθεί στα πλαίσια του διαλόγου.Ή αν αναρτηθεί ενδεικτικό βιντεάκι με τον μισό πληθυσμό της χώρας να χειροκροτεί και να ζητωκραύγαζει όταν έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι.
Είμαι ευχαριστημένος και με τα 2/5.
Τσίου!
Hello Emmanuel Schizas, We are researching the story about the Gerontas Pastitsios Facebook-Page and noticed your tweets. Could you answer where we can find examples of that: https://twitter.com/lolgreece/status/250154374943363072 /the hoaxes? If you want to, we would like to get in contact with you. Please contact juliane.leopold@zeit.de Regards, Juliane
ReplyDeleteΝταξει 10-1,οτι αυτη τη στιγμη σε καποιο παρεκκλησιαστικο blog καποιος/α ποσταρει εμπνευσμενο σεντονακι αναλογης πνευματικης εμβαθυνσης με τιτλο:"ΓΕΡΟΝΤΑ ΔΕΝ ΕΙΣΙ ΜΟΝΟΣ...ΤΟ ΚΑΨΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ"
ReplyDeleteΚαι δωστου τα lulz...